พรรณไม้ภายในอุทยานหลวงราชพฤกษ์

ชื่อไทย :

โมกใหญ่

ชื่อท้องถิ่น :

พุด(กลาง,ประจวบคีรีขันธ์)/ พุทธรักษา(กลาง,สุโขทัย)/ มูกมันน้อย, มูกมันหลวง, มูกหลวง(เหนือ)/ โมกเขา(ประจวบคีรีขันธ์,เหนือ)/ โมกทุ่ง, โมกหลวง(เหนือ)/ ยางพูด(เลย)

ชื่อสามัญ :

ชื่อวิทยาศาสตร์ :

Holarrhena pubescens Wall. ex G. Don

ชื่อวงศ์ :

APOCYNACEAE

ลักษณะวิสัย :

ไม้ยืนต้น

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :

ลำต้น :
ไม้ต้นขนาดเล็กถึงกลาง สูง 5-8 เมตร ผลัดใบ เรือนยอดรูปไข่ เปลือกสีเทาหรือสีน้ำตาลแตกเป็นสะเก็ด

ใบ :
เดี่ยว เรียงตรงข้าม ใบรูปมนกว้างหรือรูปไข่แกมรูปขอบขนาน กว้าง 5-12 ซม. ยาว 8-24 ซม. ปลายใบแหลม โคนใบมนหรือแหลม ใบอ่อนมีขนสีเทาอมเหลืองพอแก่จะหลุดร่วงไป ขอบใบเรียบ เส้นแขนงใบข้างละ 9-13 เส้น ก้านใบยาว 2-6 มม.

ดอก :
สีขาว ออกเป็นช่อแบบช่อกระจุกที่ปลายกิ่ง ช่อดอกยาว 4-14 ซม. กว้าง 7-12 ซม. ทุกส่วนเกลี้ยงหรือมีขนสั้นนุ่ม กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นวงปลายแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปเข็มปลายแยกเป็น 5 แฉก ดอกบานเต็มที่กว้าง 1.5-2 ซม. มีกลิ่นหอม

ผล :
เป็นฝักแห้งแตก ฝักยาวคู่รูปทรงกระบอก กว้าง 5-9 มม. ยาว 20-35 ซม. มีช่องระบายอากาศทั่วไป เมล็ด ยาว 1.4 ซม. มีขนอ่อนสีน้ำตาลยาวติดอยู่เป็นกระจุก

ระยะติดดอก - ผล :

เริ่มติดดอก :

มีนาคม

สิ้นสุดระยะติดดอก :

เมษายน

เริ่มติดผล :

พฤษภาคม

สิ้นสุดระยะติดผล :

มิถุนายน

สภาพทางนิเวศวิทยา :

นิเวศวิทยา ป่าเบญจพรรณแล้งทั่วไป

ถิ่นกำเนิด

การกระจายพันธุ์

การใช้งานด้านภูมิทัศน์ ต้นขนาดกลางเหมาะกับการปลูกประดับสวน ดอกหอมมีขนาดใหญ่มองเห็นชัดเจน

การปลูกและการขยายพันธุ์ :

รายละเอียดการใช้ประโยชน์ :

- เปลือกรักษาโรคบิด

- เมล็ดเป็นยาสมานท้อง [1]

แหล่งอ้างอิง :

[1] เอื้อมพร วีสมหมาย และปณิธาน แก้วดวงเทียน. 2552. ไม้ป่ายืนต้นของไทย 1. พิมพ์ครั้งที่ 2. เอช เอ็น กรุ๊ป จำกัด. กรุงเทพมหานคร.

ประเภทของการใช้ประโยชน์ :

พืชล่อแมลง

ไม้ยืนต้น

พืชสมุนไพร

ที่อยู่ :

Zone A	สวนสมุนไพร
Zone C1	สวนกสิกรไทย

หมายเหตุ :

รูปพรรณไม้ :